Pętla toruńska

Ogólna charakterystyka szlaku:

Początek: Toruń
Koniec: Toruń

Długość i opis szlaku:
L. Ruiny zamku Dybów

4,8 L. Mała Nieszawka – wieś.

9,6 P. Kanał do Portu Drzewnego. Koniec Torunia prawobrzeżnego.

Od Torunia do Solca Kujawskiego Wisła jest uregulowana przy pomocy ostróg wchodzących
po kilkanaście metrów w lustro wody. Wchodzimy w prosty odcinek Wisły liczący 15 km.

▲Spływ możemy rozpocząć z przystani klubu wioślarskiego „Budowlani”, położonej na lewym
brzegu Wisły, na zadrzewionej Kępie Bazarowej, którą opływa Mała Wisła (hotelik, pole
namiotowe TKS-T Budowlani Toruń ul. Majdany 1 87- 100 Toruń tel. 56-654-82-07
hotel@budowlani-torun.pl ). Do przystani dochodzimy ulicą Majdany, kilkaset metrów od
dworca kolejowego Toruń Główny (po drodze motel (56) 654-87-73 www.moteltower.pl). W
pobliżu CAMPING \\\’\’TRAMP\\\’\’ ul. Kujawska 14 tel. 502 213 758 e-mail tramp@mosir.torun.pl

przed przystań łodzi motorowej „Katarzynka” którą można przeprawić się przez Wisłę w celu
zwiedzenia starego Torunia.

0 (Km 735.2 Wisły) Most drogowy w Toruniu, 0,8km P. Przystań AZS, L. Ruiny zamku Dybów
4,8km L. Mała Nieszawka – wieś.
9,6km P. Kanał do Portu Drzewnego. Koniec Torunia prawobrzeżnego.
10,6km L. Ujście Zielonej. Puszcza Bydgoska zbliża się do rzeki.
15,1km P. Za wałem powodziowym ok. 1 km Górsk
21,1km L. Las odsuwa się od rzeki.
27,3km L. (Km 762.7 Wisły) Solec Kujawski, Solec Kujawski – 14 600 mieszkańców. Dawniej Solec, znany od XIII w. (w 1263 Soletz); prawa miejskie w 1325. Przemysł maszynowy, obuwniczy,materiałów budowlanych, zakłady naprawy samochodów. W pobliżu, na obszarze Puszczy Bydgoskiej, maszt antenowy I programu Polskiego Radia. Grób Powstańców Wielkopolskich.
27,5km L. ▲Posterunek WOPR WC, woda.
28,6km P. Ujście kanału odwadniającego. Las dochodzi do brzegu rzeki, która rozpoczyna szeroki łuk, zmieniając kierunek na północno-wschodni. Na prawym brzegu teren Parku Krajobrazowego Doliny Dolnej Wisły, który na prawym brzegu będzie ciągnął się przez około 60 km. ark Krajobrazowy Doliny Dolnej Wisły. Powstał w marcu 1999 roku, w wyniku połączenia dwóch istniejących już wcześniej: Chełmińskiego i Nadwiślańskiego Parku Krajobrazowego. Obecnie ochroną objęta została prawo- i lewobrzeżna dolina Wisły od Bydgoszczy po Nowe. Park o powierzchni ponad 55 tysięcy hektarów. Niezwykle duże zróżnicowanie środowiskowe: geomorfologiczne, glebowe, mikroklimatyczne, hydrologiczne, znajduje odzwierciedlenie w bogactwie flory i fauny. Stwierdzono tu ponad 1000 gatunków roślin (w tym wiele rzadkich lub ginących), wiele gatunków zwierząt (w tym np. ponad 1000 gatunków chrząszczy. Na najbardziej przyrodniczo wartościowych obszarach utworzono rezerwaty przyrody, a migrujące gatunki zwierząt chronione są w ramach programu czynnej ochrony gatunków zagrożonych. Do walorów kulturowych Parku należą przede wszystkim liczne grodziska wczesnośredniowieczne w miejscowościach: Unisław, Płutowo, Kałdus, Wabcz, Gzin, Zamczysko, Strzelce Dolne, Topolno, Gruczno, Sartowice, Bzowo.
– Założenia pałacowe z parkami (Ostromecko, Rulewo, Sartowice, Grubno).
– Założenia dworsko-parkowe (Płutowo, Szymborno, Wielkie Łunawy).
– Zabudowania pomennonickie, najliczniej występujące na Nizinie Sartowicko-Nowskiej, gdzie
wsie mają układ rzędówek bagiennych, oraz cmentarze mennonickie m.in. w Trylu,
Mątawach, Podwiesku, Wielkich Łunawach.
– Założenia staromiejskie Świecia, Nowego, Chełmna.
W Internecie: http://www.ihar.edu.pl/gene_bank/insitu/swiecie.html, www.dolnawisla.pl
33,6km L. Zaczynają się przedmieścia Bydgoszczy, miasta rozłożonego wzdłuż ujściowego odcinka Brdy i Kanału Bydgoskiego oraz przez kilkanaście kilometrów dzielnicami Łęgnowo, Brdyujście i Fordon nad Wisłą. Bydgoszcz – miasto liczące 387 tysięcy mieszkańców – stolica administracyjna województwa kujawsko-pomorskiego od 1999 roku. Miasto położone nad Brdą i Wisłą, na skraju Puszczy Bydgoskiej. Gród bydgoski, którego relikty odkrywane są do dziś, zbudowano w roku 1038. Pierwsza wzmianka o kasztelanie bydgoskim Suzzlaus de Budegac pochodzi z 1238. Wcześniejszą genezę ma osada w Wyszogrodzie warowni nad Wisłą w obrębie dzisiejszego terytorium Bydgoszczy, która była centrum kasztelanii. Prawa miejskie otrzymało w 1346 roku. W czasie wojny 13-letniej w latach 1454-66 miasto stanowiło główną kwaterę wojsk polskich. W 1657 roku został zawarty w Bydgoszczy traktat welawsko – bydgoski, który uniezależniał Prusy Książęce od Polski. Z polecenia króla pruskiego Fryderyka II w latach 1773 – 74 zbudowano Kanał Bydgoski, łączący Noteć z Brdą. Siedziba wojewody kujawsko–pomorskiego. Bardzo duży ośrodek przemysłowy, usługowy i kulturalny,duży węzeł komunikacyjny: drogowy, kolejowy,lotniczy oraz wodny. Bydgoszcz jest także węzłem szlaków turystycznych: pieszych,rowerowych oraz kajakowych. Atrakcją dla wodniaków jest przystań wodna K.S. Zawisza na Wyspie Młyńskiej. W sezonie wiosenno-letnim atrakcją jest Bydgoski Tramwaj Wodny, kursujący po Brdzie.
Miasto posiada wiele zabytków m.in.
– dawne Kolegium Jezuickie,
– konkatedra p. w. św. Marcina i Mikołaja,
– zespół młynów wodnych i spichlerzy,
– fragmenty fortyfikacji miejskich,
– kościół p.w. Wniebowzięcia NMP,
– kościół św. Jerzego, dawny klasztor klarysek i bernardynów
– kompleks urządzeń Kanału Bydgoskiego
– grodzisko w Fordonie.
– Wyspa Młyńska
Strony internetowe: http://bydgoszcz.naszemiasto.pl/, http://www.mmbydgoszcz.pl/
http://www.visitbydgoszcz.pl/index.php/en
36,0km L. (Km 771,4 Wisły) Ujście Brdy. Śluza Czersko Polskie. Za śluzą liczne przystanie żeglarskie i wioślarskie, gdzie można znaleźć dobre miejsce na biwak.
37,2km L. Ujście Kanału Bydgoskiego. Zbudowano go w 1774 roku. Śluza Brdyujście jest zabytkiem techniki, już nieczynnym.
38,6km L. Fordon, dawniej miasto, obecnie dzielnica Bydgoszczy
39,4km Most kolejowy i drogowy Toruń – Fordon.
40,6km P. Brzeg malowniczo zalesiony, za laskiem Ostromecko z zabytkowym kompleksem pałacowo-parkowym oraz kościołem z XV w. Koryto rzeki odchyla się łagodnym łukiem na północ.
41,6km Linia wysokiego napięcia
43,6km L. Łoskoń – wieś.
44,6km L. Granica lewobrzeżnej części Parku Krajobrazowego Doliny Dolnej Wisły. W pobliżu „Parów Jarużyński”z ciekawą roślinnością i źródliskami. Ze skarpy wysokiej na ok. 60m widać przepiękną panoramę Wisły.
46,6km L. Dolne Strzelce, wieś Widoczny w dali maszt przekaźnika telewizyjnego w Trzeciewcu. Wisła coraz bardziej odchyla się na wschód. W pobliżu grodzisko.
49,6km L. Trzęsacz. W pobliskiej miejscowości Włóki zabytkowy kościół klasy „0”.
53,6km L. Kozielec znajduje się tutaj zabytkowy kościół drewniany z 1908 r. P. Czarże – wieś w odległości od brzegu ok.1 km, za wałem powodziowym, we wsi kościół gotycki z XVI w. Wały przeciwpowodziowe po obu brzegach rzeki oddzielają prawie wszystkie nadbrzeżne miejscowości, ograniczając widoczność.
57,3km P. Kokocko, kościół.
59,6km P. Borówno L.. Topolno. Kościół z XVII wieku, grodzisko średniowieczne.
64,6km P. Bieńkówka.
66,6km L. Chrystkowo. P. Starogród , za jazem jezioro Starogrodzkie, nad nim rezerwat przyrody i wykopaliska archeologiczne Kałdus.
70,6km P. (Km 806 Wisły) Chełmno
72,2km Most pomiędzy Chełmnem i Świeciem
76,6km L. Świecie.
78,1km L. Ujście Wdy, inaczej zwanej Czarną Wodą. Wypływa z jeziora Krężno
79,6km L. Morsk – wieś na skarpie, przy szosie Świecie – Gdańsk.
80,8km L. W odległości 1 km wieś Wiąg
82,6km P. Wieś Łęg
84,6km L. Wieś Saratowice położona na malowniczym wysokim brzegu. Kościół z XIX w., pałac z XVIII w. z parkiem krajobrazowym. P. Wieś Dorposz Chełmiński,
85,1km L. Wieś Wiąskie Piaski, Wzdłuż wału przeciwpowodziowego aż do Zajączkowa, rozrzucone chaty z okresu osadnictwa holenderskiego.
90,1km P. Wieś Szynych. L. Stwolno.
91,1km P. Wieś Rozgarty, za wsią końcowa granica prawobrzeżnej części Parku Krajobrazowego Doliny Dolnej Wisły.
94,0km P. Ujście kanału odwadniającego. L. Bratwin.
95.0km P. Rozpoczynają się zabudowania Grudziądza
96,5km L. Ujście starorzecza Wisły
98,6km (Km 834 Wisły) Most grudziądzki, kolejowo-drogowy.
99,1km P. Za mostem w prawym brzegu znajduje się wejście do portu rzecznego.
100,6km P. Twierdza grudziądzka. L. Dragacz. Zabudowania osadnictwa holenderskiego, cmentarz mennonicki.
103,6km L. Lubień. Kościół z XVII w., chaty osadnictwa holenderskiego.
104,6km P. Kończy się pasmo wzgórz grudziądzkich, należących jeszcze do Pojezierza Chełmińskiego. Do Wisły dochodzi szeroka na dwa kilometry dolina Osy.
106,0km P. Ujście Osy, Zaraz za ujściem stromo wznosi się na wysokość ponad 60 m nad lustrem Wisły Łosia Góra. L. Zajączkowo
109,6km L. Mątawy. Poholenderska wieś z charakterystyczną drewnianą zabudową i niedużym kościółkiem mennonickim.
111,6km (Km 847 Wisły) Granica między Inspektoratami Eksploatacji Wód Toruń i Tczew oraz Nadzorami Wodnymi Grudziądz i Korzeniowo. P. Wełcz. Kościół z XVIII w.
113,6km P. Rusinowo, granica między województwem kujawsko-pomorskim a pomorskim. L. Tryl.
116,2km L. Ujście rzeki Mątawy, jeszcze na ziemi kujawsko-pomorskiej. Rzeka wypływa ze źródeł w Borach Tucholskich ok. 10 km na zachód od Nowego.
116,6km L. Nowe
117,5km P. Nieborowo.
121,6km L. Za lasem wieś Kozielec. P. Kaniczki – wieś
122,6km L. Końcowa granica lewobrzeżnej części Parku Krajobrazowego Doliny Wisły.
123,6km L. Wiosło Duże i Wiosło Małe, parę zagród wtopionych w zbocze wśród lasu. Są tu dwa rezerwaty tych nazwach. http://www.dolnawisla.pl/rezerwaty-przyrody-zpkchin/wioslo-duze.html
117,5km P. Nieborowo.
121,6km L. Za lasem wieś Kozielec. P. Kaniczki – wieś
122,6km L. Końcowa granica lewobrzeżnej części Parku Krajobrazowego Doliny Wisły.
123,6km L. Wiosło Duże i Wiosło Małe, parę zagród wtopionych w zbocze wśród lasu. Są tu dwa rezerwaty tych nazwach. http://www.dolnawisla.pl/rezerwaty-przyrody-zpkchin/wioslo-duze.html
128,8km Przepływamy między przyczółkami mostu przez Wisłę. Most, do 1920 roku często uczęszczany, na mocy Traktatu Wersalskiego przypadł Polsce, ale Kwidzyń pozostał w Niemczech, więc most przestał być potrzebny. Został rozebrany w 1928 r. i złożony w Toruniu
131,6km P. (Km 867Wisły) ▲ zabytkowy Wodowskaz Korzeniewo pełniący rolę kaplicy prawosławnej. Obok siedziba Nadzoru Wodnego, tel. (55)2751892; (605)438352 Biwak „dziki”, bez zaplecza.Zgodnie z ustaleniami traktatu wersalskiego wąski pas ziemi wzdłuż prawego brzegu Wisły aż do korony wału przeciwpowodziowego należał do Polski – również port w Korzeniewie. Istniało tu jednak przejście graniczne, które Niemcy i obcokrajowcy przybywali oglądać jako jedyne miejsce (tzw. „wolny dostęp do Wisły”), gdzie można było swobodnie rzucić okiem na wody rzeki..
133,0km Most drogowy To jeden z najdłuższych mostów typu extradosed na świecie – ponad 800m, gdzie długość przęsła ma 204 m, między drogami krajowymi nr 55 i 91.
134,6km L. Jazwiska, wieś położona na wysokim brzegu, przydrożna kapliczka z barokową figurą św. Jana Nepomucena.
138,9km P. Janowo
141,3km L. Ujście Wierzycy
141,4 km L Gniew.
143,4km L. Ciepłe
151,0km P. Biała Góra, wieś, śluza i rezerwat przyrody w gminie Sztum. We wsi stoi wiatrak z 1853 roku, jest stara śluza między Wisłą a Nogatem.(Km 886,4 Wisły) Wypływ Nogatu, zagrodzony śluzą Biała Góra, odgałęzienie od Wisły, dobrze widoczne i oznakowane Nogat – prawe, ujściowe ramię Wisły, płynie przez Żuławy Wiślane,
151,3km Stopień Biała Góra. Zbudowany w czasie I wojny światowej podczas odbudowy drogi wodnej Nogatem. Było to konieczne ze względu na przekopanie w 1895 roku nowego koryta Wisły.
154,2km P. Początek Kanału Uśnickiego
155,2km L. Rezerwat Mątawy utworzony w 1970 r., powierzchnia 56,89 ha, Rezerwat chroni las łęgowy w widłach Wisły i Nogatu. Jest to największa w województwie pomorskim powierzchnia łęgu wierzbowo – topolowego – zbiorowiska charakterystycznego dla dolin wielkich rzek.
157,2km P. Uśnice – wieś.
159,2km P. Ujście Kanału Uśnickiego Warto tu przystanąć u stóp wysokiej, stromej, skarpy wznoszącej się 50 metrów nad lustrem Nogatu, rozległy widok na Żuławy i dolinę Nogatu.
160,0km L. Pogorzała Wieś.
163,0km P. Brzeg wysoki, zalesiony, dogodne miejsca do cumowania i biwakowania pod namiotami. Z daleka widać zabudowania śluzy i jazu. W pobliżu wieś Węgry z rezerwatem przyrody i stanowiskiem archeologicznym.
165,8km Śluza i jaz Szonowo, piętrzący wodę ok.180 cm. Śluza uruchamiana ręcznie
167,0km P. Malbork Zaczynają się zabudowania.
169,2km Most drogowy.
170,2km Kładka dla pieszych.
170,6km Most kolejowy Wchodzimy w wielki zakręt. P. Liściasty lasek, budynki przemysłowe, port żeglugi i ujścia najpierw burzowca, dalej Kanału Juranda i Kanału Ulgi. P. ▲Noclegi: Ośrodek Sportu i Rekreacji CAMPING I klasa 82-200 Malbork, ul. Portowa 3 tel./fax. +48 55 272 30 12; 272 24 13
171,3km P ▲ przystań sportowo – turystyczna i plaża miejska – tel 55 272-24-96 (WC, natryski)
178,5km L. Wały zbliżają się do brzegów. Tuż za wałami dwie wsie żuławskie, Szawałd z kościółkiem z XIX w. P. Janówka.
179,7km Stopień wodny Rakowiec – śluza, jaz, mała elektrownia wodna
183,5km Nogat skręca ku wschodowi, we wklęsłym łuku mając za wałem maleńką osadę Półmieście.
185,0km P. Zabudowania z kominem fabrycznym. To Letniki.
188,4km P. Kopanka. Przewóz przez Nogat.
189,8km Michałowo Jaz i śluza.
192,0km L. Wierciny. Skręcamy łagodnym łukiem na zachód.
196,0km L. Jazowa. Wielki most drogowy na trasie E-77 Warszawa – Gdańsk.
201,0km L. Kępki, malowniczo usytuowana wieś wśród drzew tuż nad brzegiem. W samym środku łuku zakrętu kursuje prom.
201,6km P. Bielnik II – wejście do Kanału Jagiellońskiego
202,0km L. Kępa Rybacka
206,2km P. Bielnik I
207,4km L. Połączenie kanału z rzeką Elblążką. Po obu stronach rozpoczynają się zabudowania Elbląga.
209,4km L. ▲Przystań wodna OSiR Radmoska 5 tel.: 55 642-32-38 e-mail: mosir@mosir.elblag.eu P. Camping PTTK ul. Panieńska 14 tel. ( 55 641 86 66)mail: camping@camping61.com.pl WC, natryski, kuchnia Harcerski Ośrodek Wodny „Bryza”http://bryza.elblag.zhp.pl/ tel.: 502 101 142
211,2km L. Ujście rzeczki Wiski (inaczej Fiszewki)
211,8km P. Ujście rzeki Tiny.
215,0km Wypływ rzeki Elbląg z jeziora Drużno. Jezioro Drużno – pozostałość po zatoce Zalewu Wiślanego ornitologiczny rezerwat przyrody o powierzchni 3.022 ha, został utworzony w celu ochrony ptactwa wodno – błotnego. Wyróżniono tu ponad 100 gatunków ptaków gniazdujących. Należą do nich m.in.: perkozy, kaczki, błotniak stawowy, myszołów, gołębiarz, mewa śmieszka. Znaczna część tafli wody pokryta jest przez nimfoidy, do których należą: grążel żółty, grzybień biały, grzybieńczyk wodny. Tworzą one zwarte pokrywy o powierzchni często pzekraczającej 1.000 m 2 .
216,0km P. Wieś Tropy nad zatoką jeziora.
218,5km P. Wieś Węgle – Żukowo Zachowane zagrody holenderskie z XVIII – XIX w.
221,9km Rozgałęzienie szlaku oznaczone czerwoną boją. Szlak prowadzi na pd. wsch.
224,7km Ujście Kanału Elbląskiego do jeziora Drużno UWAGA! W latach 2013 – 2015 trwa remont urządzeń wodnych Kanału Elbląskiego co może powodować poważne utrudnienia na trasie i spowodować zmiany w
stosunku do opisu.
226,9km P. Ujście rzeczki Marwicka Młynówka
228,3km P. Wieś Klepa, most.
228,4km P. Ujście rzeczki Elionka.
230,4km Pochylnia Całuny Nowe
232,3km P. Wieś Jelonki, most. We wsi gotycki kościół z XIV w. i plebania z XVIII w. oraz domy podcieniowe typowe dla kultury mennonickiej
232,8km Pochylnia Jelenie. ▲ pole biwakowe
235,1km Pochylnia Oleśnica.
236,1km P. Wieś Śliwice, most.
237,7km Pochylnia Kąty, za nią w odległości ok.500 m – most.
238,7km L. Wieś Kąty, 2 mosty
240,0km ▲Pochylnia Buczyniec. W pobliżu, na prawym brzegu miejsce na obóz.
240,6km Most
242,6km Most.W odległości ok. 1 km na L. wieś Druity. Pałac z XIX w.
244,6km L. Wieś Piniewo.
245,5km P. odpływ na jeziorko Piniewo o pow. 0,2 km2.
246,1km L. Wieś Ajwaki
249,5km Most, na prawym brzegu wieś Karczemka, na lewym Rybaki.
249,7km Wpływamy na jezioro Sambród, o pow. 1,3 km2.
253,0km L. Miejscowość Małdyty. Po raz pierwszy wymieniona w dokumencie z 1350 r . W dobie dyliżansu pocztowego. Małdyty były ważnym węzłem ruchu osobowego, zachował się budynek administracji,w którym mieści się dziś Zajazd \\\’\’Pod Kłobukiem\\\’\’. W budynku tym mieszkał budowniczy kanału Steenke. http://www.maldyty.pl/ http://maldyty.wm.pl/
254,3km W pd. zach. krańcu jeziora, naprzeciw Małdyt – wypływ kanału.
254,8km Most.
255,4km Most, 100 m za nim wpływamy na jezioro Ruda Woda, nazywane również Duckim (pow.6,18 km2), ciągnące się na długości 12 km, Brzegi jeziora wysokie, zalesione.
257,5km L. ▲Wieś Wilamowo. XVIII wieczny kościół. Pole namiotowe. P. Wieś Sople.
260,0km P. Wieś Szymonowo. Klasycystyczny kościół z początku XIX w. zespół pałacowy z początku XX w. ▲ P. leśny, niezagospodarowany
261,4km L. Ujście kilometrowego kanału Duckiego, łączącego warte odwiedzenia jezioro Bartężek (pow. 3,47 km2), na przeciwległym brzegu miejsce na obozowisko.
265,7km P. Wieś Szymonówko.
269,1km Wypływ z jeziora, most. Poprzez 3 małe jeziorka i łączące je kanały wypływamy na jezioro Ilińsk.
271,7km Jezioro Ilińsk zwane także Jelonkiem pow. 2,39 km2, długość 5 km. Wysokie brzegi w większości zalesione.
273,9km P. Za wrzynającym się w jezioro od północy półwyspem wyjście na dalszy odcinek kanału
274,5km Most, za którym na lewym brzegu położone miasteczko Miłomłyn.Pierwsze wzmianki o Miłomłynie pochodzą z 1315 r. Prawa miejskie otrzymał w 1335r od Zakonu Krzyżackiego. W latach 1846 – 1872 trwała budowa kanału Ostróda – Elbląg i jego odnogi w kierunku Iławy. W 1893 r. otwarto linię kolejową. Na początku XX wieku zbudowano tartak parowy oraz stocznię naprawy statków rzecznych, a także cegielnie. Działania II wojny światowej doprowadziły do 90 % zniszczenia miasta. Z zabytków zachowała się część muru północnej nawy średniowiecznego kościoła oraz wieża dzwonnicza z 1341 r. z okienkami w kształcie strzelnic, zabytkowe domy murowane z przełomu wieków XVIII – XIX. Z pochodzących z XIV wieku obwarowań miejskich zachował się fragment muru obronnego w pobliżu kościoła. http://www.milomlyn.pl/ http://gminyturystyczne.pl/pokaz/milomlyn
276,2km Most
276,7km Rozgałęzienie kanału. Do jeziora Jeziorak i Iławy, prowadzi Szlak Jana Pawła II,. biegnący z Ostródy do Iławy. Jest to początek alternatywnego odcinka „Pętli Toruńskiej”, którego opis podajemy w dalszej części przewodnika. Na lewo, przez śluzę Kanał Elbląski – i do Ostródy i dalej do Drwęcy.
281,3km Śluza Zielona
287,2km Wypływ na jezioro Drwęckie o pow. 8,7 km2, dł. 12,5 km (bez bocznej zatoki) 22,3 m, linia brzegowa znacznie rozwinięta z powodu bocznych zatok, brzegi w większości wysokie, porośnięte lasem. Jezioro dzieli na dwie części sztuczna grobla, usypana dla poprowadzenia linii kolejowej, do wypływu Drwęcy w prawo, w lewo do Ostródy.Rzeka Drwęca – rezerwat wodny (pow. 1287,48 ha). Obejmuje Drwęcę od źródeł do ujścia z dopływami: Grabiczka, Dylewka, Pobórska Struga, Gizela, Iławka, Elsza, Wel, Rypienica i Rudziec oraz Jezioro Ostrowin i Jezioro Drwęckie . Utworzony w celu ochrony środowiska wodnego i bytujących w nim ryb, a w szczególności pstrąga, łososia, troci i cetry.

Płyniemy skośnie w lewo do przesmyku w grobli kolejowej. Przed nim po prawej
boczna zatoka jeziora o długości 5,2 km, prowadząca do znanego kompleksu
wypoczynku letniego i świątecznego, zlokalizowanego w Piławkach (Dom
Wycieczkowy PTTK).
291,5km Ostróda
291,5km 190,2 Km do ujścia Drwęcy do Wisły. Ujście Drwęcy do Jeziora Drwęckiego.
293,3km P. Czarny Róg, most linii kolejowej do Morąga na krańcu miasta. L. Ujście Strugi Morlińskiej (Grabinki) u nasady grobli, którą można dotrzeć przez jezioro Jakuba /Smordy/ [pow. 0,2 km] do jeziora Morliny [pow. 0,6 km2]. Od grobli do końca jeziora Morliny ten boczny szlak liczy łącznie 4 km.
295,5km P. Wylot Kanału Elbląskiego. Po minięciu kanału podążamy dalej na wschód jeziorem Drwęckim, pokonując w jego środkowej części trzy przewężenia o szerokości zaledwie 100 m. Są one od lipca całkowicie zarośnięte bujną roślinnością wodną, bardzo utrudniającą przemieszczanie kajaka po tej “łące”!
304,1km L. Wypływ Drwęcy z jeziora. Przed nim po prawej w dużej zatoce ujście rzeczki Iłgi.
304,6km L. ▲Pole namiotowe tel. 601 457 323 WC, woda, domki.
306,3km L. Samborowo. Most kolejowy linii Ostróda – Iława, pod nim jaz, czasami zamknięty, wówczas czeka nas nieprzyjemna przenoska z prawej strony przez tory kolejowe.
306,5km L. Samborowo – wieś powstała w 1351. Kościół z 1908 r.
311,9km P. Franciszkowo.
314,9km Most lokalnej drogi.
315,2km L. Ujście Gizeli, wzdłuż której, do 1939 r. biegła granica polsko – niemiecka. Niżej dwa progi, możliwe do spłynięcia.
318,2km Most lokalnej drogi między Gromotami i Zielkowem.
325,7km L. Raczki, lokalny most drogowy. Możliwość biwaku przy moście, po uzgodnieniu z właścicielami (pierwsze zabudowania)
326,7km P. Ujście rzeki Iławki, łączącej szlak Drwęcy z jeziorem Jeziorak (tu łączy się alternatywny odcinek „Pętli”), trudnej do przebycia na dolnym odcinku w okresie letnim.
328,9km L. Rodzone, most drogi nr 536 z Iławy do Lubawy, za nim po lewej ujście Elszki.
332,3km Most kolejowy linii Działdowo – Iława.
334,8km Most lokalnej drogi.
335,6km P. Ujście Rudej z J. Radomno; uciążliwy szlak kajakowy o długości 9 km.
339,0km Bratian, most drogi nr 52 Toruń – Olsztyn.Wieś położona w widłach Drwęcy i Weli. Nazwa pochodzi podobno od imienia rycerza Jana, jej założyciela w 1254 r., następnie brata zakonnego. Zamek zbudowany przez Krzyżaków w latach 1343-1359. Od pokoju toruńskiego w 1466 r. do rozbiorów znajdował się w granicach Polski, stanowiąc siedzibę starosty. W okresie zaboru pruskiego został rozebrany na budulec, z którego postawiono m. in. w XIX w. na fundamentach baszty zamkowej istniejący do dzisiaj młyn.
339,2km L. Ujście rzeki Wel do Drwęcy – dwa ramiona oddalone od siebie o 150 m.
339,3km Bratian, most lokalnej drogi; 500 m poniżej stacja PKP “Bratian”. Biegnąca wzniesieniami prawego brzegu linia kolejowa Iława – Brodnica będzie nam odtąd towarzyszyła w zasięgu wzroku aż do Szramowa.
341,9km P Mszanowo, most drogowy. Zespół podworski pochodzący z końca XIX wieku.
344,7km Nowe Miasto Lubawskie – most lokalnej drogi.
345,2km Most drogi nr 52 Toruń – Olsztyn i drogi nr 538.
345,6km Most kolejowy linii Brodnica – Iława; niżej rzeka momentami znacznie meandruje.
349,2km Kurzętnik, most lokalnej drogi; niżej po lewej rozpoczynają się tereny kopalń żwiru, ciągnące się przez kilka km.duża wieś gminna, w latach 1330-1883 miasto. Na wysokim wzgórzu, które było znanym miejscem pruskiego kultu, zwanym “Świętym Gajem” biskupi chełmińscy wybudowali zamek, który strzegł przeprawy przez Drwęcę. Zamek niszczony dwukrotnie – najpierw przez Krzyżaków w latach 1414 i 1454, a następnie przez Szwedów – został rozebrany do fundamentów. Warto tu wejść ze względu na panoramiczny widok na dolinę Drwęcy. We wsi ocalał zabytkowy kościół parafialny z XIV w. o wystroju barokowym oraz kamieniczki z XIX w.
http://wrota.warmia.mazury.pl/kurzetnik_gmina_wiejska/
http://www.zamki.pl/?idzamku=kurzetnik
354,8km ▲Most drogi do żwirowni; niżej po lewej wysoka skarpa z lasem – piękne miejsce biwakowe.
356,3km Most lokalnej drogi do Nielbarka. Po prawej stacja PKP “Kaługa”.
363,3km P. Szramowo, most drogi do żwirowni.
366,2km P. Topiele, most drogi nr 52 Toruń – Olsztyn. Drwęca silnie meandrując w zarośniętej dolinie opływa wybitne wzniesienia morenowe, leżące 40 do 60 m nad poziomem wody i ciągnące się po prawej aż do ujścia Skarlanki.
372,7km L. Ujście Brynicy, szerokiej w tym miejscu jak Drwęca (szlak kajakowy o długości 13 km, uciążliwy w górnym odcinku, skanalizowany w dolnym).
381,7km P. Ujście Skarlanki z jeziora Bachotek, a za nim most kolejowy linii Brodnica – Działdowo; po prawej 500 m do stacji kolejowej “Tama Brodzka”. Skarlanka jest główną rzeką niezwykle malowniczego Pojezierza Brodnickiego.
387,9km Most kolejowy linii do Sierpca; niżej po lewej Michałowo, obecnie przedmieścia Brodnicy, niegdyś centrum Ziemi Michałowskiej, oddanej Krzyżakom.
391,6km Brodnica, centrum miasta przy dwóch mostach drogowych, za drugim dogodne miejsce do opuszczenia kajaka,
392,2km P. Ujście Brodnickiej Strugi za wieżą zamkową (również dogodne miejsce do opuszczenia kajaka).
392,4km Brodnica, most drogi nr 560 do Sierpca przez Rypin.
393,9km L. Brodnica, pole namiotowe koło stadionu OSiR, Tel 56 49 859 19 56 49 828 28 ( pon. – pt 8- 12 )e-mail : poczta@brodnica.pttk.pl
Do Golubia brak zagospodarowanych pól biwakowych. .
397,2km Most nieczynnej kolei wąskotorowej do cukrowni. Niżej Drwęca zaczyna meandrować, a brzegi o stromych skarpach utrudniają dogodne wyjście z kajaka.
404,6km L. Ujście Rypienicy, dostępnej zasadniczo bez przeszkód z Osieka (8 km), a przy wysokim stanie wody na wiosnę można próbować spłynąć kajakami bez bagażu uciążliwym odcinkiem nawet od Rypina (24 km).
410,4km P. Słoszewy. Niżej Drwęca wpływa w kompleks leśny z ładnymi biwakami.
414,0km P. Pusta Dąbrówka, most drogowy.
421,3km P. Ujście Kujawki.
426,5km P. Smolniki, most drogowy; przed nim na polanie urządzony biwak leśny.
430,5km P. Ujście Strugi.
433,5km P. ▲Golub Dobrzyń, przedmieście; przystań „Zacisze” tel.:(56) 683-52-39 Tel. kom. 511-230-599 Wc, prysznic, bar.
436,7km Golub-Dobrzyń, most drogowy i węzeł dróg regionalnych.
440,6km L. Ujście Ruźca. Drwęca dotychczas bardzo kręta uspokaja swój bieg po wpłynięciu w lasy, które zwartym kompleksem ciągną się do Młyńca.
449,6km L. Ujście Lubianki, przed nim doskonale położony leśny biwak “Dulnik”.
453,0km P. ▲ „Osada Karbówko” luksusowy hotel i camping tel.: 56 683 96 01 l
454,5km P. ▲ Elgiszewo, most drogowy, za mostem organizowane jest gminne pole namiotowe. Informacja tel. 56 683 77 81 lub 56 683 77 83 L. Ciechocin.
465,1km Młyniec, most drogowy.
470,8km Lubicz, próg wodny ujęcia wody dla Torunia. Przenoska prawym brzegiem przy jazie.
471,3km Most drogi nr 10 Płońsk – Toruń, w rzece kamienie.
471,8km Jaz młyna, przenoska z lewej.
472,7km Most kolejowy linii Sierpc – Toruń, pod nim kamieniste bystrze.
475,7km Most nowej autostrady.
478,3km L Cegielnia.
480,3km L Ujście Jordanu.
480,9km L Złotoria, most drogowy do Kaszczorka, dzielnicy mieszkaniowej Torunia.
481,7km Ujście Drwęcy do Wisły w 728,4 km jej biegu. Niżej po obu stronach rzeki przedmieścia Torunia.
484,3km Toruń, most im. gen. Elżbiety Zawadzkiej 731,34 km Wisły
487,2km Toruń, most kolejowy. P. Dworzec kolejowy Toruń Miasto, a za nim spacerowy Bulwar Filadelfijski i Stare Miasto.
488,0km L. ▲Przystań KS “Budowlani”. WC, prysznice, hotelik. Motorówka dowozi na starówkę. W pobliżu dworzec kolejowy Toruń Główny.
488,6km Most drogowy im. J. Piłsudskiego.
489,1km P. ▲Przystań Żeglarska AZS.

Alternatywny odcinek „Pętli Toruńskiej”. Odcinek biegnie Szlakiem Jana Pawła II ( Kanał Iławski), przez jezioro Jeziorak do Iławy,
skąd poprzez rzeczkę Iławkę łączy się na327 kilometrze z podstawowym szlakiem „Pętli
Toruńskiej”. W okresie niskich stanów wody dolny odcinek Iławki może stanowić wyjątkowo
uciążliwą trasę.

0,0km (276,7) Śluza Miłomłyn
3,5km Wieś Dębinka, po obu stronach kanału, most drogowy.
5,1km L. Wieś Karnity, most. W pobliżu, nad jeziorem, neogotycki pałac z XIX wieku z parkiem krajobrazowym. Obecnie w pałacu luksusowy hotel „Zamek Karnity”
7,0km P. Wieś Ligi, za którą kanał biegnie przez 484 m. nasypem ponad 2 m .nad Jeziorem Karnickim, którego dwie części połączone są rurami. Powierzchnia jeziora 1,5 km2 dł.2,5 km, szer. 1,1 km.
8,0km Most drogowy
8,5km Wieś Mozgowo, most drogowy.
9,0km Most drogowy
9,5km Wlot kanału do jeziora Dauby – pow. 0,83 km2, dł. 2,25 km, szer. 0,5 km.
11,0km Znak kanałowy. Wpływamy do 200 metrowej cieśniny łączącej jezior Dauby i Jeziorak.
11,2km Wpływamy na czterokilometrową odnogę Jezioraka – Kraga. Wpływamy na czterokilometrową odnogę Jezioraka – Kraga. Jezioro Jeziorak (dawniej Jezierzyce) to jezioro rynnowe, najdłuższe naturalne jezioro w Polsce, największe na Pojezierzu Iławskim i trzecie po Śniardwach i Mamrach w “Krainie Tysiąca Jezior”. pow.34 km² , dług. 27,5 km, szer. 2,5 km Jeziorak ma bogatą linię brzegową, otoczony jest pięknymi lasami. Porastające brzeg akwenu lasy wraz z okolicznymi jeziorami tworzą Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego. Poprzez cieśniny lub krótkie naturalne cieki ma połączenie z jeziorami: Płaskim, Ewingi, Łabędź, Rucewo Wielkie, Rucewo Małe, Iławskie i Dauby. Na jeziorze znajduje się aż 16 wysp. Na Wielkiej Żuławie – największej wyspie śródlądowej w Europie, znajdują się pozostałości wczesnośredniowiecznego grodu. Jezioro, wraz z zalesionym zachodnim brzegiem obejmuje Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego. Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego powstał w 1993 roku. Położony jest w środdkowej części Pojezierza Iławskiego i zajmuje powierzchnię 25045 ha, otoczony jest otuliną o powierzchni 18038 ha. Największa część Parku pokryta jest lasami (15184 ha), ciągnącymi się w zachodniej części Parku od okolic Starego Dzierzgonia i Zalewa do Iławy. Na obszarze parku i jego otuliny znajdują się 43 zbiorniki jeziorne, o łącznej powierzchni 6003 ha.
Pod względem florystycznym obszar Parku charakteryzuje się wysoką różnorodnością.Na terenie parku stwierdzono występowanie 187 gatunków kręgowców: Wiele gatunków płazów chronionych 4 gatunki chronionych gadów, 116 gatunków ptaków chronionych (najciekawsze to bielik, orlik krzykliwy, rybołów, trzmielojad, kania, kania czarna, myszołów, krogulec, błotniak stawowy, kobuz) i 32 gatunki ssaków z chronionymi: wiewiórką, łasicą, jeżem, wydrą i prawdopodobnie wilkiem. Na terenie Parku, w pobliżu miejscowości Siemiany interesujący rezerwat krajobrazowo-leśny (pow.106,3 ha) „Jezioro Jasne\\\’\’ Obejmuje jeziora Jasne i Luba, kompleks torfowisk oraz otaczające je drzewostany. Zwraca uwagę wyjątkowa czystość J.Jasne (przezroczystość wody do 15 m).
15,0km L. ▲ Chmielówka; pomost, przystań, sanitariaty, woda pitna.
16,0km Wyspa Łąkowa
17,5km P. Wyspa Bukowiec, którą opływamy od strony południowej.
18,5km Wyspa Lipowiec
20,0km ▲ Na zachodnim brzegu jeziora wieś Siemiany. „Siemiany”; pomost, woda pitna, toalety, energia, plac zabaw dla dzieci.
16,0km P. Wyspa Łąkowa
17,0km P. Wyspa Gierczak
22,5km L. ▲ Wieś Jezierzyce. Pole namiotowe „Łoś”, Jan Łoś, tel. (089) 640 66 49, pomost, woda pitna, sanitariaty, dopływ prądu, miejsce na ognisko, grill,P. Przesmyk na jezioro Widłąg
26,0km P. ▲ „Binduga”, Sarnówek – pomost, toalety, woda pitna, wędzarnia, miejsce na ognisko.
28,0km L. ▲ Szałkowo Karczma „U Barana”, tel. (089) 648 32 28, pomost, prysznic, toalety, grill, woda pitna, energia, restauracja
34,0km P. Największa wyspa Jezioraka Wielka Żuława. Jest największą wyspą śródlądową w Europie.
36,0km P. Na początku silnego zwężenia jeziora stanica wodna „Pod Omegą” Tel. 603091509 e-mail :podomega@podomega.pl
36,0km L. Wypływ Iławki, pod mostkiem, dosyć trudny do odnalezienia wśród trzcin.
37,8km Most drogowy, za nim przepust dla ryb wymagający obniesienia lewym brzegiem i nowe rozlewisko.
38,5km Most kolejowy
38,8km Ujście Iławki do długiej zatoki jeziora Iławskiego, pow. 1,5 km2, dług. 3,5 km, szer. 0,6 km
40,8km Na przeciwległym brzegu wieś Dół. Skręcamy na południe.
42,8km L. Długa, wąska zatoka biegnąca w kierunku zachodnim.
43,2km Wypływ Iławki z jeziora, zarośnięte rozlewisko, mogą być trudności z płynięciem.
44,2km Most drogowy. Na obu brzegach wieś Dziarny. Oczyszczalnia ścieków.Rzeka zmienia kierunek na wschodni.
45,2km Rzeka zmienia kierunek na południowy.
47,5km Most drogowy, za nim rozlewisko przed zaporą młyńską.
48,5km L.Młyn. Wpływamy w młynówkę, przy końcu której przenoska , przez podwórze (uzgodnić z gospodarzami). Konieczni należy poprosić o puszczenie wody, gdyż w przeciwnym wypadku nie będzie możliwości płynięcia. Rzeka przybiera charakter górskiej. Kamienie i głazy w nurcie, płytko, bystrzyny, próg wysokości około 1 m powodują niekiedy konieczność spławiania kajaka.
52,0km Mostek drogowy. Leśnictwo Bór Mały. W nurcie kamienie i resztki przepustu.
53,7km Ujście Iławki do Drwęcy na jej 65 kilometrze (327 km szlaku „Pętli”). ▲ Na prawym brzegu możliwość „dzikiego” biwaku.

Polecane miejsca postojowe i noclegowe:
70,6 P Chełmno, Klub Kajakowy tel. 698 39 73 25
78,1 L. Ujście Wdy, inaczej zwanej Czarną Wodą. Wypływa z jeziora Krężno, nad brzegiem Wdy przy zamku pole namiotowe – WC, prysznice.
99,1 P Za mostem w prawym brzegu znajduje się wejście do portu rzecznego.Przy zachodnim brzegu, Klub Wioślarski \\\’\’Wisła\\\’\’ w centrum miasta.Tel. 56 6430324 – sekretariat WC, prysznice, restauracja, parking. Jest to ostatni do Malborka zagospodarowany biwak
209,4 km L. Elbląg. Przystań wodna OSiR Radmoska 5 tel.: 55 642-32-38 e-mail: mosir@mosir.elblag.eu P. Camping PTTK ul. Panieńska 14 tel. ( 55 641 86 66)mail: camping@camping61.com.pl WC, natryski, kuchnia Harcerski Ośrodek Wodny „Bryza”http://bryza.elblag.zhp.pl/ tel.: 502 101 142
291,5 Ostróda- Ośrodek Sportów Wodnych ul. Słowackiego 40 WWW: http://www.sokol.bestur.pl/
Tel.: +48(89)646 4761 Pole namiotowe Faltyjanki tel.: +48(89)646 7957, pole namiotowe
przy O.W. „Bajka” ul. Wałdowo 48 Tel.: +48(89)646 3897
393,9km L. Brodnica, pole namiotowe koło stadionu OSiR, Tel 56 49 859 19 56 49 828 28 ( pon. – pt 8- 12 )e-mail : poczta@brodnica.pttk.pl
433,5 km Golub Dobrzyń, przedmieście; przystań „Zacisze” tel.:(56) 683-52-39
Tel. kom. 511-230-599 Wc, prysznic, bar.
Szlak alternatywny
36,0 km Iława
Przedsiębiorstwo Turystyczne \\\’\’Sułtan\\\’\’, Iława, tel. (089) 6484880, nad rzeką Iławką (połączenie z j.Jeziorak); woda pitna, natryski, toalety, boiska sportowe, miejsce na ognisko.
Przy OW Cechu Rzemiosł Różnych, Iława, tel. (089) 6482792, nad j. Jeziorak, woda pitna, natryski, toalety, boiska sportowe

Przeszkody i ostrzeżenia:
Śluzy na Nogacie czynne :
W sezonie
dni robocze (od poniedziałku do piątku)w godz. od 7:00 do 20:00
soboty, niedziele i święta w godz. od 8:00 do 18:00
po sezonie w dn i robocze (od poniedziałku do piątku)w godz. od 7:00 do 15:00

Warunki wodne:
Przekazując czytelnikowi opis szlaku kajakowego nazywanego „Pętlą Toruńską” pragnę serdecznie podziękować za udostępnienie materiałów, które w znacznym stopniu ułatwiły opracowanie trasy: Panu Wojciechowi Kuczkowskiemu – autorowi monografii „Szlak Wisły” i Panu Markowi Lityńskiemu – przewodnika „Szlak wodny Drwęcy”. Panom Mirosławowi Czernemu i Adamowi Nowickiemu dziękuję za uwagi redakcyjne, które pozwoliły na lepsze opracowanie przewodnika.
Wobec dużej ilości atrakcji krajoznawczych na trasie, z konieczności ograniczyłem
się do skrótowych informacji o mijanych miejscowościach, o których może czytelnik znaleźć informacje zarówno w przytoczonych w bibliografii wydawnictwach, jak i w innych przewodnikach tematycznych oraz na stronach internetowych.
Przypominam, że podane w opisie odległości są orientacyjne – nie wynikają z pomiarów lecz z wyliczeń z dostępnych źródeł. Najważniejsze są jednak nie ilości pokonanych kilometrów lecz przyjemność z płynięcia i poznawania nowych miejsc.
Józef Rusiecki

Atrakcje turystyczne:
Chełmno
Miasto mające 22 100 mieszkańców. W X w. gród obronny, ośrodek ziemi chełmińskiej, od
1230 roku główny ośrodek Krzyżaków (niemieckie Kulm), otrzymało w 1233 prawa miejskie
(prawo chełmińskie, na którego wzór lokowano miasta w Prusach, na Pomorzu Gdańskim i na Mazowszu); od 1466 w inkorporowanych do Rzeczpospolitej Prusach Królewskich, w Polsce
przedrozbiorowej ośrodek województwa; 1386-1697 działała tu znana Akademia Chełmińska,
reaktywowana 1756-72 jako filia Akademii Krakowskiej. Ośrodek turystyczny. Zachowany
średniowieczny układ urbanistyczny. Z ważniejszych zabytków:
 – mury miejskie z XIV-XV w. z 17 basztami i Bramą Grudziądzką,
 – kościół farny z XII-XIV w.,
 – kościół Dominikanów z XIII-XVII w.,
 – kościół Franciszkanów z XIII-XV w.
 – kościół Świętego Ducha z końca XIII w.;
 – zespół klasztorny Benedyktynek (dawniej Cysterek) z XIII-XIV w.,
 – późnorenesansowy ratusz z drugiej połowy XVI w.,
 – kamienice z XVIII-XIX w.

Internet: http://www.chelmno.pl/, http://www.chelmno.fr.pl/

76,6 L. Świecie.
Miasto nieco oddalone od Wisły, zbudowane jest na skarpie Wysoczyzny Świeckiej, u ujścia Wdy do Wisły. 27.100 mieszkańców. W XI w. gród pomorski, XII -XIII w. stolica księstwa; znany od końca XII w.(w 1198 Zwece) prawa miejskie 1338. Wielkie zakłady celulozowo-papiernicze, przemysł spożywczy. Zabytki:
 Ruiny gotycko-renesansowego zamku z XIV -XVI w.
 kościół z XV -XVI w.,
 pozostałości gotyckich murów miejskich z XIV w.,
 barokowy zespół klasztorny Bernardynów z końca XVII-XVIII w.
Strony Internetowe : http://www.um-swiecie.pl/,http://www.powiat.swiecki.lo.pl/

99,1 P. Grudziądz – miasto mające ok. 120 tysięcy mieszkańców. W roku 1291 otrzymuje przywilej lokacyjny oparty na prawie chełmińskim. W XIII wieku zaczyna się początek budowy zamku, będącego centrum administracyjnym komturii grudziądzkiej. Do dzisiaj pozostały resztki murów kaplicy zamkowej. W XIV-XVII wieku dzięki budowie spichrzy Grudziądz stanowił ważny ośrodek gospodarczy. W roku 1776 z rozkazu Fryderyka II rozpoczęto budowę cytadeli, która istnieje do dzisiaj. Traktat Wersalski przyznaje Grudziądz Polsce w roku 1919. Podczas II wojny miasto ulega zniszczeniu w ok. 70%.

 Do ciekawszych zabytków należą:
 kościół p.w. Św. Mikołaja z 1286r.
 zespół opactwa Benedyktynek z 1624r.
 kościół p.w. Św. Ducha z końca XIII wieku
 kościół p.w. Św. Franciszka Ksawerego z końca XVII wieku
 dawne kolegium jezuickie a obecnie ratusz
 mury miejskie wzdłuż dawnego koryta rzeki Trynki
 Sale Tradycji Jazdy Polskiej:

W Internecie: http://www.it.gdz.pl/ http://grudziadz.twoje-miasto.pl/, http://www.mmgrudziadz.pl/

116,6 L. Nowe – miasto w pow. świeckim, województwa pomorsko-kujawskiego, u ujścia Mątawy do Wisły, 6800 mieszkańców. Znane odXII w., w 1282 powstał tu klasztor Franciszkanów, prawa miejskie w 1350 r. Przemysł meblarski, elektrotechniczny.
Zabytki:
 kościół farny z XIV -XV w.,
 kościół pofranciszkański z XIII – XIV w.
 gotycka kaplica na cmentarzu
 pozostałości murów miejskich
 ruiny zamku z XIV w.

W Internecie: http://miasto-nowe.uzbycha.com/
131.6 W pobliżu Kwidzyn – miasto powiatowe w województwie pomorskim, nad Liwą.39400 mieszkańców. Założone w 1233 roku przez Krzyżaków, na miejscu dawnego grodu Prusów, 1254-1587 siedziba biskupstwa pomezańskiego, w 1440 założono tu Związek Pruski. Do 1945 w Prusach Wschodnich, był ośrodkiem regencji. Wielkie zakłady celulozowo-papiernicze, przemysł elektrotechniczny, spożywczy. Węzeł kolejowy.
Zabytki:
 gotycka katedra,
 zamek – muzeum.
 pozostałości murów miejskich z XIV w.
 pałac Fermoray XVIII w.
 gmach Sądu Ziemskiego z przełomu XVIII i XIX w
Strona internetowa http://www.kwidzyn.pl/historia.htm http://kwidzyn.naszemiasto.p
141,4 L Gniew
Gniew
 Zabytki:
 zamek z XIII -XIV w., siedziba Bractwa Rycerskiego,
 zespół staromiejski stanowi doskonale zachowany, czytelny układ urbanistyczny
miasta średniowiecznego: szachownica ze zlokalizowanym centralnie kwadratowym
rynkiem,
 gotycki kościół z drugiej połowy XIV w.,
 ratusz z XIII/XIV w.,
 barokowy pałac z XVII w.,
 kamienice z XIV -XIX w.,
 fragmenty murów miejskich z XIV w.
W Internecie: http://www.gniew.pl/turystyka.htm http://www.zamek-gniew.pl/
http://www.opanujgniew.pl/

151,3 Stopień Biała Góra. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Nogat. Powierzchnia 16 547 ha Obejmuje tereny międzywala Nogatu w tym: gminy Malbork, Miłoradz, Sztum wraz z okolicami wsi: Kmiecin, Solnica, Jazowa, Rakowo i Wierciny, gdzie koncentrują się elementy etnograficzne związane z dawnym osadnictwem żuławskim. Elementami krajobrazowymi tego obszaru są: toń wodna, pasy oczeretów, szuwarów i innej roślinności wodnej oraz strefa zadrzewień krzewów nadwodnych.

171.3 P. Malbork miasto na Żuławach Wiślanych, nad Nogatem. 40 300 mieszkańców. W roku 1274 Krzyżacy wznieśli tu zamek (Castrum Sanctae Mariae), obok w 1276 lokowano miasto Marienburg (nazwa urzędowa do 1466 i 1772-1945); w 1309-1457 stolica państwa krzyżackiego, siedziba wielkiego mistrza zakonu; 1466-1772 w Prusach Królewskich, siedziba województwa. Przemysł spożywczy, maszynowy, włókienniczy, odzieżowy, chemiczny. Węzeł kolejowy. Ośrodek turystyczny.
Zabytki:
– gotycki zamek krzyżacki z XIII-XIV w. (muzeum), wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
mury i bramy miejskie Garncarska i Mariacka z XIV w.,
– ratusz z XIV-XV w.,
– kościół późnogotycki św. Jana Chrzciciela z XV-XVI w.,
– kościół barokowy z XVIII w.
– budynek Szpitala Jerozolimskiego.

Na stronach internetowych: http://www.malbork.pl/, http://www.zamek.malbork.pl/

Pobyt w Malborku można wykorzystać w celu wycieczki do odległego o ok. 20 km Tczewa w celu zwiedzenia Muzeum Wisły (ul. 30 stycznia 4, tel. 58 530 22 52, czynne 10.00 -16:00), gdzie znajdziemy wiele eksponatów z historii rzeki, a także kajakarstwa, interesujących dla wodniaków. http://www.cmm.pl/muzeum-wisly

209,4 km Elbląg. Miasto na skraju Żuław Wiślanych nad rzeką Elblągiem. 130000 mieszkańców. Obok dawnej pruskiej osady handlowej Truso słynęła z handlu bursztynem)powstał w XIIIw. krzyżackizamek i miasto Eling); prawa miejskie w 1246; był ważnym portem morskim, członkiem Hanzy; 1466-1472 w Prusach Królewskich, konkurent Gdańska; rozwój portu wstrzymało zamulenie w XVII w. Zalewu Wiślanego. W 1945 podczas walk zniszczony niemal w 65%, po wojnie częściowa rekonstrukcja zabytkowej zabudowy. Centrum przemysłowe. Węzeł kolejowy; port żeglugi śródlądowej (połączenie Kanałem Elbląskim z Ostródą). Teatr, siedziba diecezji Kościoła rzymskokatolickiego.
Zabytki:
– gotycka katedra św. Mikołaja z XIII -XV w., z bogatym wyposażeniem,
– pozostałości zamku z XIII -XIV w.
– brama Targowa z XIII w.
– inne gotyckie kościoły (Mariacki i Bożego Ciała) po odbudowie adaptowane na cele
kulturalne,
W Internecie: http://www.elblag.pl/

224,7 km KANAŁ ELBLĄSKI Budowany w latach 1844 – 1881.Kanał ten jest najdłuższym kanałowym szlakiem żeglownym w Polsce – łączna długość jego zasadniczych odcinków wynosi 129,8 km. Główny odcinek Ostróda – Elbląg liczy sobie 80,4 km, odcinek Miłomłyn – Iława 32,5 km a Ostróda – Stare Jabłonki – Staszkowo 16,9 km. Stanowi jedyny w Europie system hydrotechniczny oparty na zespole 5 pochylni, pokonujących łącznie 99,2 m różnicy poziomów wody między jeziorami Druzno a Piniewo. Jednostki pływające są przemieszczane na jadących po szynach równocześnie w przeciwnych kierunkach dwóch ośmiokołowych wózkach -platformach,połączonych wspólną liną prowadzącą przez koła zamachowe, napędzane energią spadającej wody przez turbinę maszynowni. Był to genialny wynalazek holenderskiego inżyniera Georga Steenke, zatwierdzony przez lubiącego nowatorskie pomysły pruskiego króla Fryderyka Wilhelma, funkcjonujący bez problemów technicznych od 1860 r., użytkowany dopiero od kilkunastu lat jedynie dla celów turystycznych łącznie z bocznymi kanałami: Ostródzkim i Iławskim (obecnie Jana Pawła II).

291,5 Ostróda jest drugim co do wielkości miastem mazurskim po Olsztynie, liczy 35 tysięcy mieszkańców. Wiadomości o osadzie położonej przy brodzie przez Drwęcę pochodzą już z II w. naszej ery i wiążą się z handlem bursztynem. Ostróda uzyskała prawa miejskie w 1329 r. Po wojnie rzynastoletniej pozostała w państwie krzyżackim, od 1525 r. była w Prusach Książęcych, a w 1657 r. została przejęte przez Brandenburgię. W trakcie plebiscytu z 1920 r. oddano tu najwięcej głosów za przyłączeniem do Polski, co nastąpiło jednak dopiero w 1945 r.Miasto ulegało wielokrotnemu niszczeniu na skutek klęsk żywiołowych (pożary z 1400 i 1788 r. zniszczyły je doszczętnie). Budowa Kanału Elbląskiego i linii kolejowej w XIX w. przyczyniły się do ponownego rozkwitu miasta w naszych czasach. Działania wojenne w 1945 r. zniszczyły zabudowę w 65 % i pozostawiły przy życiu 4 500 mieszkańców. Do nielicznych zabytków Ostródy należą:
– zamek komturii krzyżackiej z lat 1365-1370, kilkakrotnie przebudowywany, spalony w 1788 i
1945 r., obecnie odbudowany,
– kościół gotycki pod wezwaniem św. Dominika Savio z XIV w.,
– zespół zabudowań kościoła metodystycznego z początku XX w.,
– kościół p.w. Niepokalanego poczęcia Najświętszej Marii Panny, murowany, neogotycki z lat
1856-1875, w środku gotycka Pieta z XIV w.,
– fragmenty murów obronnych z XIV w.,
– kamienice z XIX w. ,
http://www.ostroda2012.pl/

344,7 Nowe Miasto Lubawskie. Miasto liczy 10500 mieszkańców. Krzyżacy zbudowali tu w latach 1320-1330 zamek i kościół, nadając osadzie w 1325 r. prawa miejskie. Po pokoju toruńskim wraca do Polski w 1466 r. (Prusy Królewskie. Niszczone kilkakrotnie podczas wojen szwedzkich w XVII w. popada w ruinę, od 1772 r. znajduje się w zaborze pruskim, w 1920 r. wraca na stałe do Polski,
Zabytki:
 gotycki kościół parafialny św. Tomasza Apostoła z XIV w.
 fragmenty murów miejskich z dwoma bramami
http://nowemiasto.wm.pl/ http://gminanml.pl/ http://www.umnowemiasto.pl/

391,6 Brodnica liczy 28000 mieszkańców. Historycznie powstała jako osada,a następnie gród strzegący miejsca przeprawy przez dolinę Drwęcy na szlaku z Pomorza na Mazowsze. Pierwotny gród był zlokalizowany na lewym brzegu rzeki w Michałowie (obecnie przedmieście Brodnicy) i znany jako kasztelania książąt kujawskich już od 1138 r. (stąd nazwa “Ziemia Michałowska”). Krzyżacy wznieśli
na prawym brzegu Drwęcy w 1262 r. potężny zamek i nadali Brodnicy prawa miejskie w 1298 r., Po traktacie toruńskim w 1466 r. Brodnica wraca do Polski i zostaje starostwem niegrodowym, gdzie władzę jako starostowie sprawują m. in. Działyńscy, Anna Wazówna i królowa Marysieńka Sobieska. Wojny szwedzkie, a następnie klęski żywiołowe i rozbiór z 1772 r. kończą okres prosperity. Powtórne ożywienie gospodarcze przychodzi z końcem XIX w., a w 1920 r. Brodnica wraca do Polski.

Liczne zabytki Brodnicy godne są zwiedzenia. Należą do nich:

– gotycki kościół p.w. Św. Katarzyny, wybudowany w latach 1285-1370.
– kościół i klasztor Reformatów (obecnie Franciszkanów) z 1751 r. o wystroju barokowym,
– ośmioboczna Wieża Zamkowa o wysokości 50 m, jedyna pozostałość zamku krzyżackiego, doskonały punkt widokowy na miasto i okolicę, mieszczący w podziemiach zbiory archeologiczne,
– renesansowy pałac Anny Wazówny z 1564 r., obecnie siedziba Muzeum Regionalnego (ul. Zamkowa ),
– pozostałości murów obronnych z dwoma wieżami: Chełmińską (muzeum) i Mazurską (siedziba Brodnickiego Oddziału PTTK),
– pozostałości gotyckiego ratusza z XIV w. oraz bogato zdobione kamienice z XVIII i XIX w. w rynku, o nietypowym, trójkątnym kształcie.
– przy ul. św. Jakuba spichlerz , zbudowany z cegły w roku 1604
– http://www.brodnica.miasto.biz/ http://www.brodnica.net/
http://www.ebrodnica.pl/

433,5 km Golub-Dobrzyń jest regionalnym ośrodkiem usługowym i turystycznym, liczącym około 13 000 mieszkańców. Powstał w 1951 r. z połączenia w jedną jednostkę administracyjną odrębnych dotąd miast: Golubia i Dobrzynia. Osada Golub wzmiankowana była już w 1254 r., własność biskupów kujawskich. W 1293 r. odstąpiona Krzyżakom, którzy najpierw założyli miasto na prawie chełmińskim, a następnie wznieśli w latach 1305-1311 gotycki zamek. Zamek wraz z miastem został wcielony do Polski na mocy traktatu toruńskiego w 1466 r. W latach 1611-1626 należał do Anny Wazówny, siostry króla Zygmunta III Wazy, która przebudowała go w stylu polskiego renesansu. Za jej rządów nastąpił rozkwit gospodarczy i kulturalny miasta, a na stokach góry zamkowej założono pierwsze w Polsce plantacje tytoniu i winnej latorośli. Miasto podupadło na skutek wojen szwedzkich, a wcielone do Prus stało się podrzędnym miasteczkiem granicznym. Zamek kilkakrotnie dewastowany przez Szwedów oraz w okresie rozbiorów, odrestaurowany po II wojnie światowej, oddany do użytku w 1967 r. stał się siedzibą Muzeum Regionalnego oraz domu wycieczkowego PTTK. Urządzane w nim turnieje rycerskie oraz bale kostiumowe znane są w całej Polsce. Dobrzyń powstał na przeciwległym brzegu Drwęcy jako przedmieście krzyżackiego Golubia, a rozwinął w XVII w. w okresie jego rozkwitu. Należał do rodu Działyńskich. Lokacja w 1684 r., nadanie praw miejskich w 1789 r. Po rozbiorach znalazł się najpierw w zaborze pruskim, od 1815 r. w Królestwie Polskim. W latach 1870-1919 został pozbawiony przez Rosjan praw miejskich, które odzyskał po przyłączeniu do Polski. W okresie II wojny światowej został włączony do Niemiec, a hitlerowcy wymordowali 50 % jego mieszkańców.
Zabytki:
– średniowieczny układ przestrzenny,
– fragmenty murów miejskich,
– gotycka fara p.w. Św. Katarzyny z XIV w.,
– rynek z klasycystycznymi kamienicami,
– drewniany dom “Pod Kapturem” z1771 r.,
– kamienica z XVIII w. na gotyckich fundamentach,
– klasycystyczna karczma,
– klasycystyczny kościół z 1823 roku

480,9 L Złotoria, most drogowy do Kaszczorka, dzielnicy mieszkaniowej Torunia. To dawny gród książąt mazowieckich. Kazimierz Wielki zbudował tu w widłach Drwęcy i Wisły w 1343 r. zamek w stylu gotyckim, który był jednym z nielicznych bastionów obronnych Ziemi Dobrzyńskiej przed ekspansją Zakonu Krzyżackiego. Krzyżakom bardzo przeszkadzał, został więc w 1409 r. przez nich zdobyty i zburzony po wymordowaniu wszystkich obrońców (akcją dowodził osobiście wielki mistrz Ulrich von Jungingen). Odbudowany przez Władysława Jagiełłę, posłużył z jego woli jako symboliczne miejsce podpisania w 1411 r. postanowień I pokoju toruńskiego. Zniszczony ostatecznie podczas wojny Napoleona z Prusami w 1807 r. popadł w ruinę. Do naszych czasów zachowały się jedynie resztki fundamentów i fragmenty ścian. Obok miejsce biwakowe.

Szlak alternatywny
36,0 km Iława, miasto powiatowe na południowym krańcu jeziora Jeziorak. 33 tys. mieszkańców. We wczesnym średniowieczu znajdowała się tu osada staropruska. Miasto lokowane w 1305, przywileje miejskie odnowione w 1317. Okres intensywnego rozwoju w XIX w., po połączeniu drogą wodną z Elblągiem i doprowadzeniu kolei. Ośrodek przemysłowy, węzeł kolejowy, ośrodek turystyczno-wypoczynkowy i sportów wodnych. Produkcja podzespołów dla przemysłu motoryzacyjnego, zespół zakładów drzewnych. Ponadto przemysł przetwórstwa spożywczego, zakład prefabrykatów trzcinowych. Ośrodki wypoczynkowe, pensjonaty, kwatery prywatne. Przystań statków żeglugi śródlądowej, kursujących po Kanale Elbląsko-Ostródzkim. Na skutek zniszczeń wojennych zachowało się niewiele zabytków:

– kościół p.w. Przemienienia Pańskiego z lat 1317-1325,gotycki,kilkakrotnie przebudowywany,
– neobarokowy ratusz,
– neogotycki dworzec kolejowy,
– secesyjne kamienice i wille;
W Internecie: http://www.ilawa.pl http://ilawa.naszemiasto.pl/

Atrakcje turystyczne:
Chełmno
Miasto mające 22 100 mieszkańców. W X w. gród obronny, ośrodek ziemi chełmińskiej, od
1230 roku główny ośrodek Krzyżaków (niemieckie Kulm), otrzymało w 1233 prawa miejskie
(prawo chełmińskie, na którego wzór lokowano miasta w Prusach, na Pomorzu Gdańskim i na Mazowszu); od 1466 w inkorporowanych do Rzeczpospolitej Prusach Królewskich, w Polsce
przedrozbiorowej ośrodek województwa; 1386-1697 działała tu znana Akademia Chełmińska,
reaktywowana 1756-72 jako filia Akademii Krakowskiej. Ośrodek turystyczny. Zachowany
średniowieczny układ urbanistyczny. Z ważniejszych zabytków:
 – mury miejskie z XIV-XV w. z 17 basztami i Bramą Grudziądzką,
 – kościół farny z XII-XIV w.,
 – kościół Dominikanów z XIII-XVII w.,
 – kościół Franciszkanów z XIII-XV w.
 – kościół Świętego Ducha z końca XIII w.;
 – zespół klasztorny Benedyktynek (dawniej Cysterek) z XIII-XIV w.,
 – późnorenesansowy ratusz z drugiej połowy XVI w.,
 – kamienice z XVIII-XIX w.

Internet: http://www.chelmno.pl/, http://www.chelmno.fr.pl/

76,6 L. Świecie.
Miasto nieco oddalone od Wisły, zbudowane jest na skarpie Wysoczyzny Świeckiej, u ujścia Wdy do Wisły. 27.100 mieszkańców. W XI w. gród pomorski, XII -XIII w. stolica księstwa; znany od końca XII w.(w 1198 Zwece) prawa miejskie 1338. Wielkie zakłady celulozowo-papiernicze, przemysł spożywczy. Zabytki:
 Ruiny gotycko-renesansowego zamku z XIV -XVI w.
 kościół z XV -XVI w.,
 pozostałości gotyckich murów miejskich z XIV w.,
 barokowy zespół klasztorny Bernardynów z końca XVII-XVIII w.
Strony Internetowe : http://www.um-swiecie.pl/,http://www.powiat.swiecki.lo.pl/

99,1 P. Grudziądz – miasto mające ok. 120 tysięcy mieszkańców. W roku 1291 otrzymuje przywilej lokacyjny oparty na prawie chełmińskim. W XIII wieku zaczyna się początek budowy zamku, będącego centrum administracyjnym komturii grudziądzkiej. Do dzisiaj pozostały resztki murów kaplicy zamkowej. W XIV-XVII wieku dzięki budowie spichrzy Grudziądz stanowił ważny ośrodek gospodarczy. W roku 1776 z rozkazu Fryderyka II rozpoczęto budowę cytadeli, która istnieje do dzisiaj. Traktat Wersalski przyznaje Grudziądz Polsce w roku 1919. Podczas II wojny miasto ulega zniszczeniu w ok. 70%.

 Do ciekawszych zabytków należą:
 kościół p.w. Św. Mikołaja z 1286r.
 zespół opactwa Benedyktynek z 1624r.
 kościół p.w. Św. Ducha z końca XIII wieku
 kościół p.w. Św. Franciszka Ksawerego z końca XVII wieku
 dawne kolegium jezuickie a obecnie ratusz
 mury miejskie wzdłuż dawnego koryta rzeki Trynki
 Sale Tradycji Jazdy Polskiej:

W Internecie: http://www.it.gdz.pl/ http://grudziadz.twoje-miasto.pl/, http://www.mmgrudziadz.pl/

116,6 L. Nowe – miasto w pow. świeckim, województwa pomorsko-kujawskiego, u ujścia Mątawy do Wisły, 6800 mieszkańców. Znane odXII w., w 1282 powstał tu klasztor Franciszkanów, prawa miejskie w 1350 r. Przemysł meblarski, elektrotechniczny.
Zabytki:
 kościół farny z XIV -XV w.,
 kościół pofranciszkański z XIII – XIV w.
 gotycka kaplica na cmentarzu
 pozostałości murów miejskich
 ruiny zamku z XIV w.

W Internecie: http://miasto-nowe.uzbycha.com/
131.6 W pobliżu Kwidzyn – miasto powiatowe w województwie pomorskim, nad Liwą.39400 mieszkańców. Założone w 1233 roku przez Krzyżaków, na miejscu dawnego grodu Prusów, 1254-1587 siedziba biskupstwa pomezańskiego, w 1440 założono tu Związek Pruski. Do 1945 w Prusach Wschodnich, był ośrodkiem regencji. Wielkie zakłady celulozowo-papiernicze, przemysł elektrotechniczny, spożywczy. Węzeł kolejowy.
Zabytki:
 gotycka katedra,
 zamek – muzeum.
 pozostałości murów miejskich z XIV w.
 pałac Fermoray XVIII w.
 gmach Sądu Ziemskiego z przełomu XVIII i XIX w
Strona internetowa http://www.kwidzyn.pl/historia.htm http://kwidzyn.naszemiasto.p
141,4 L Gniew
Gniew
 Zabytki:
 zamek z XIII -XIV w., siedziba Bractwa Rycerskiego,
 zespół staromiejski stanowi doskonale zachowany, czytelny układ urbanistyczny
miasta średniowiecznego: szachownica ze zlokalizowanym centralnie kwadratowym
rynkiem,
 gotycki kościół z drugiej połowy XIV w.,
 ratusz z XIII/XIV w.,
 barokowy pałac z XVII w.,
 kamienice z XIV -XIX w.,
 fragmenty murów miejskich z XIV w.
W Internecie: http://www.gniew.pl/turystyka.htm http://www.zamek-gniew.pl/
http://www.opanujgniew.pl/

151,3 Stopień Biała Góra. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Nogat. Powierzchnia 16 547 ha Obejmuje tereny międzywala Nogatu w tym: gminy Malbork, Miłoradz, Sztum wraz z okolicami wsi: Kmiecin, Solnica, Jazowa, Rakowo i Wierciny, gdzie koncentrują się elementy etnograficzne związane z dawnym osadnictwem żuławskim. Elementami krajobrazowymi tego obszaru są: toń wodna, pasy oczeretów, szuwarów i innej roślinności wodnej oraz strefa zadrzewień krzewów nadwodnych.

171.3 P. Malbork miasto na Żuławach Wiślanych, nad Nogatem. 40 300 mieszkańców. W roku 1274 Krzyżacy wznieśli tu zamek (Castrum Sanctae Mariae), obok w 1276 lokowano miasto Marienburg (nazwa urzędowa do 1466 i 1772-1945); w 1309-1457 stolica państwa krzyżackiego, siedziba wielkiego mistrza zakonu; 1466-1772 w Prusach Królewskich, siedziba województwa. Przemysł spożywczy, maszynowy, włókienniczy, odzieżowy, chemiczny. Węzeł kolejowy. Ośrodek turystyczny.
Zabytki:
– gotycki zamek krzyżacki z XIII-XIV w. (muzeum), wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
mury i bramy miejskie Garncarska i Mariacka z XIV w.,
– ratusz z XIV-XV w.,
– kościół późnogotycki św. Jana Chrzciciela z XV-XVI w.,
– kościół barokowy z XVIII w.
– budynek Szpitala Jerozolimskiego.

Na stronach internetowych: http://www.malbork.pl/, http://www.zamek.malbork.pl/

Pobyt w Malborku można wykorzystać w celu wycieczki do odległego o ok. 20 km Tczewa w celu zwiedzenia Muzeum Wisły (ul. 30 stycznia 4, tel. 58 530 22 52, czynne 10.00 -16:00), gdzie znajdziemy wiele eksponatów z historii rzeki, a także kajakarstwa, interesujących dla wodniaków. http://www.cmm.pl/muzeum-wisly

209,4 km Elbląg. Miasto na skraju Żuław Wiślanych nad rzeką Elblągiem. 130000 mieszkańców. Obok dawnej pruskiej osady handlowej Truso słynęła z handlu bursztynem)powstał w XIIIw. krzyżackizamek i miasto Eling); prawa miejskie w 1246; był ważnym portem morskim, członkiem Hanzy; 1466-1472 w Prusach Królewskich, konkurent Gdańska; rozwój portu wstrzymało zamulenie w XVII w. Zalewu Wiślanego. W 1945 podczas walk zniszczony niemal w 65%, po wojnie częściowa rekonstrukcja zabytkowej zabudowy. Centrum przemysłowe. Węzeł kolejowy; port żeglugi śródlądowej (połączenie Kanałem Elbląskim z Ostródą). Teatr, siedziba diecezji Kościoła rzymskokatolickiego.
Zabytki:
– gotycka katedra św. Mikołaja z XIII -XV w., z bogatym wyposażeniem,
– pozostałości zamku z XIII -XIV w.
– brama Targowa z XIII w.
– inne gotyckie kościoły (Mariacki i Bożego Ciała) po odbudowie adaptowane na cele
kulturalne,
W Internecie: http://www.elblag.pl/

224,7 km KANAŁ ELBLĄSKI Budowany w latach 1844 – 1881.Kanał ten jest najdłuższym kanałowym szlakiem żeglownym w Polsce – łączna długość jego zasadniczych odcinków wynosi 129,8 km. Główny odcinek Ostróda – Elbląg liczy sobie 80,4 km, odcinek Miłomłyn – Iława 32,5 km a Ostróda – Stare Jabłonki – Staszkowo 16,9 km. Stanowi jedyny w Europie system hydrotechniczny oparty na zespole 5 pochylni, pokonujących łącznie 99,2 m różnicy poziomów wody między jeziorami Druzno a Piniewo. Jednostki pływające są przemieszczane na jadących po szynach równocześnie w przeciwnych kierunkach dwóch ośmiokołowych wózkach -platformach,połączonych wspólną liną prowadzącą przez koła zamachowe, napędzane energią spadającej wody przez turbinę maszynowni. Był to genialny wynalazek holenderskiego inżyniera Georga Steenke, zatwierdzony przez lubiącego nowatorskie pomysły pruskiego króla Fryderyka Wilhelma, funkcjonujący bez problemów technicznych od 1860 r., użytkowany dopiero od kilkunastu lat jedynie dla celów turystycznych łącznie z bocznymi kanałami: Ostródzkim i Iławskim (obecnie Jana Pawła II).

291,5 Ostróda jest drugim co do wielkości miastem mazurskim po Olsztynie, liczy 35 tysięcy mieszkańców. Wiadomości o osadzie położonej przy brodzie przez Drwęcę pochodzą już z II w. naszej ery i wiążą się z handlem bursztynem. Ostróda uzyskała prawa miejskie w 1329 r. Po wojnie rzynastoletniej pozostała w państwie krzyżackim, od 1525 r. była w Prusach Książęcych, a w 1657 r. została przejęte przez Brandenburgię. W trakcie plebiscytu z 1920 r. oddano tu najwięcej głosów za przyłączeniem do Polski, co nastąpiło jednak dopiero w 1945 r.Miasto ulegało wielokrotnemu niszczeniu na skutek klęsk żywiołowych (pożary z 1400 i 1788 r. zniszczyły je doszczętnie). Budowa Kanału Elbląskiego i linii kolejowej w XIX w. przyczyniły się do ponownego rozkwitu miasta w naszych czasach. Działania wojenne w 1945 r. zniszczyły zabudowę w 65 % i pozostawiły przy życiu 4 500 mieszkańców. Do nielicznych zabytków Ostródy należą:
– zamek komturii krzyżackiej z lat 1365-1370, kilkakrotnie przebudowywany, spalony w 1788 i
1945 r., obecnie odbudowany,
– kościół gotycki pod wezwaniem św. Dominika Savio z XIV w.,
– zespół zabudowań kościoła metodystycznego z początku XX w.,
– kościół p.w. Niepokalanego poczęcia Najświętszej Marii Panny, murowany, neogotycki z lat
1856-1875, w środku gotycka Pieta z XIV w.,
– fragmenty murów obronnych z XIV